مطالب بهمنی

تلویزیون دولتی چین از بیماری کشنده نزدیک به ۵۰۰ دانش آموز یک مدرسه خصوصی زبان در شهر «‌چانگ ژو» خبر داده است. در این گزارش گفته شده بدلیل نزدیکی ساختمان مدرسه به محل سابق سه کارخانه مواد شیمیایی این دانش آموزان به بیماریهای خطرناکی مانند برونشیت مزمن و سرطان غدد لنفاوی مبتلا شده‌اند. 
وزارت آموزش و پرورش چین که ابتدا این گزارش را تکذیب کرده بود تیمی برای تحقیق به منطقه فرستاده است. 
مقامات محلی ابتلای حدود ۵۰۰ دانش آموز به بیماریهای مختلف را رد کرده و می‌گویند تنها در ۱۳۳ دانش آموز علائم اینگونه بیماری‌ها مشاهده شده است. 
گزارش تلویزیون دولتی چین حاکی از آنست که خاک منطقه به مواد شیمیایی کشنده آلوده است.

مطالب بهمنی...

گروهی از مهندسان سازمان نظامی مهندسی در مقابل ساختمان شورای شهر تهران تجمعی اعتراضی برگزار کردند. به گزارش خبرگزاری ایرنا این عده از مهندسان خواهان اجرای قوانین مربوط به ساخت و ساز هستند و می‌گویند حذف نظارتِ این سازمان بر آزمایشهای ژئوتکنیک و مقاومت مصالح ساختمانی کیفیت ساختمان‌ها را کاهش می‌دهد. 
چندی پیش شهرداری تهران تفاهم نامه با سازمان نظام مهندسی برای نظارت بر ساخت و ساز را بطور یکجانبه لغو کرد. طولانی شدن زمان صدور پروانه ساختمان و جلوگیری از به گفته شهردای تهران نظارت‌های صوری مهندسان و برنامه ریزی برای سرعت بخشیدن به روند صدور پروانه ساخت‌ وساز در شهر تهران از جمله دلایل لغو این تفاهم نامه ذکر شده است.

مطالب بهمنی...

یک بمبگذاری انتحاری در نزدیکی مقر شورای امنیت ملی افغانستان در ساعات شلوغ صبح روز سه‌شنبه کابل دستکم ۲۸ کشته و بیش از ۳۲۰ زخمی برجای گذاشت. این حمله مرگبار‌ترین حمله در پایتخت افغانستان از سال ۲۰۱۱ است.

به گزارش خبرگزاری رویترز، اشرف غنی رییس جمهوری افغانستان با انتشار بیانیه‌ای از کاخ ریاست جمهوری که چندصد متر بیشتر با محل انفجار فاصله نداشت، این حمله را به شدت محکوم کرد.

عبدالرحمان رحیمی، رییس پلیس کابل، گفته است که شهروندان عادی و نیروهای امنیتی در میان کشته شدگان و مجروحان این انفجار هستند.

وی افزوده که این حادثه ناشی از انفجار یک خودرو انتحاری بمبگذاری شده در پشت دیوارهای شورای امنیت ملی بود.

آقای رحیمی اظهار داشت: یکی از مهاجمان سعی کرد تا از طریق یک دیوار تخریب شده در اثر انفجار وارد شورای امنیت ملی شود ولی ردیابی شد و از پای درآمد.

سفارت آمریکا و ستاد نیروهای ناتو در افغانستان گفته‌اند که این حمله متوجه آن‌ها نبوده است.

طالبان در بیانیه‌ای گفته که انفجار یک خودرو بمبگذاری شده انتحاری باعث گشوده شدن در ورودی شورای امنیت ملی شد و به جنگجویان امکان داد تا وارد ساختمان شوند.

ذبیح الله مجاهد، سخنگوی طالبان، نیز در بیانیه جداگانه‌ای گفت که مهاجمان این گروه در درون ساختمان با نیروهای امنیتی درگیر شدند.

رویترز می‌گوید که طالبان معمولا در بیان جزئیات حملات خود اغراق می‌کند.

بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل، این حمله را محکوم کرده و گفته که حمله به شهروندان غیرنظامی و همچنین نیروهای امنیتی هیچ توجیهی وجود ندارد.

به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، وی خواستار همکاری جامعه بین‌المللی برای مقابله با افراطی‌گری شده و افزوده است که «ما بایستی با این حملات تروریستی مقابله کنیم».

حمله انتحاری روز سه‌شنبه ۳۱ فروردین بد‌ترین مورد از زمان بروز یک انفجار در کابل در سال ۲۰۱۱ است که در جریان آن ۶۰ نفر بر اثر یک حمله انتحاری به مسجدی کشته شدند.

انفجار امروز نگرانی‌های از بد‌تر شدن اوضاع امنیتی افغانستان را تشدید کرده است.

رویترز می‌گوید شورشیان طالبان از زمان خروج نیروهای رزمی بین المللی از خاک افغانستان در اواخر سال ۲۰۱۴ موقعیت خود را تقویت کرده‌اند و به نظر می‌رسد نسبت به سال ۲۰۰۱ که از سوی ائتلاف به رهبری ایالات متحده آمریکا از قدرت ساقط شدند، قوی‌تر هستند.

مطالب بهمنی...

مجلس شورای اسلامی بودجه سال ۱۳۹۵ را تصویب کرد و آنرا برای بررسی به شورای نگهبان فرستاد. بودجه سال جاری ۹۷۸ هزار میلیارد تومان تعیین شده است. از این مقدار نزدیک به ۴۱۱ هزار میلیارد تومان آن از درآمدهای اختصاصی وزارت خانه‌ها و موسسات دولتی تامین خواهد شد. 
در لایحه دولت حسن روحانی بودجه سال جاری ۸۴۷ هزار میلیارد تومان پیشنهاد شده بود که مجلس آنرا بیش از ۱۳۰ هزار میلیارد تومان افزایش داده است. 
اکنون شورای نگهبان حداکثر ۲۰ روز فرصت دارد تا بودجه مصوب مجلس را بررسی و نتیجه آنرا علام کند. بودجه سال گذشته ۹۵۳ هزار میلیارد تومان بود.

مطالب بهمنی...

حسن روحانی، ‌رئیس جمهوری اسلامی در سفر به سمنان مخالفان و منتقدان برجام را به تلاش برای حل مشکلات فراخواند. آقای روحانی گفت اگر کسی برای برجام نقدی دارد برای زمانِ پیش از تصویب آنست و اکنون زمان استفاده از فرصتِ پیش آمده است. 
حسن روحانی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به لغو تحریم‌ها، افزایش صادرات نفت به دو میلیون بشکه در روز و سفر هیاتهای اقتصادی و سیاسی کشورهای مختلف به ایران خطاب به مخالفان دولت گفت چرا واقعیت‌ها را برای مردم نمی‌خواهند روشن کنند. 
در سه ماهی که از اجرای برجام می‌گذرد اصولگرایان و رهبر جمهوری اسلامی ناخشنودی خود را از چگونگی اجرای توافق هسته‌ای بیان کرده‌اند.

مطالب بهمنی...

در حمله طالبان به مرکز حفاظت از وزرای کابینه ودیپلماتهای ارشد ساکن کابل دستکم ۲۸ نفر کشته و ۳۲۰ نفر هم مجروح شدند. این عملیات صبح سه شنبه با انفجار یک خودروی بمب گذاری شده شروع شد و با حمله مهاجمان مسلح طالبان به داخل ساختمان ادامه یافت. درگیری ساعاتی ادامه داشت و به گفته رئیس پلیس کابل در این عملیات تعدادی از نیروهای امنیتی و غیر نظامیان کشته و زخمی شدند. 
طالبان افغانستان مسئولیت این عملیات را بر عهده گرفته است. هفته گذشته با آغاز فصل بهار طالبان اعلام کرد که به عملیات خود در کابل و دیگر شهرهای آن کشور شدت خواهد بخشید. 
تا کنون تلاشهای دولت اشرف غنی برای از سرگیری مذاکرات صلح با طالبان به نتیجه نرسیده است.

مطالب بهمنی...

حسن روحانی، رئیس جمهوری اسلامی ایران، روز سه‌شنبه ۳۱ فروردین بار دیگر به دفاع از سیاست خارجه خود پرداخت و گفت: «به آنان که می‌گویند برجام برای ما چکار کرده است؟ باید گفت برجام افتخاری سیاسی و حقوقی برای تاریخ ایران ثبت کرده‌است و ۶ قطعنامه شورای امنیت و ۱۲ قطعنامه شورای حکام علیه ایران را به یک‌باره لغو کرده‌است».

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، آقای روحانی این مطلب را در اولین سفر استانی خود در سال ۹۵ و طی سخنرانی خود در سمنان بیان کرد.

حسن روحانی بدون نام بردن از کسی گفت: «جالب است که برخی می‌خواهند اعلام کنند ملت ایران و دیپلمات‌های ایرانی پیروز نبوده‌اند».

رئیس جمهوری اسلامی ایران با تأکید بر اینکه رسانه‌ها باید اخلاق را مدنظر قرار دهند بدون نام بردن از رسانه‌ای گفت: «آشوب و هرج‌ومرج رسانه‌ای را ملت ایران نمی‌پسندد و هجمه‌های غیراخلاقی برخی رسانه‌ها در شأن ملت بزرگ ایران نیست».

در روزهای گذشته و به ویژه پس از گفته‌های رئیس کل بانک مرکزی در نیویورک مبنی بر این که ایران «هنوز به اقتصاد جهانی وصل نشده» است، رسانه‌های مخالف دولت در ایران، حملات گسترده‌ای را علیه برجام و توافق هسته‌ای آغاز کرده‌اند.

آقای روحانی روز سه‌شنبه با دفاع از سیاست‌های دولت خود با تأکید بر این‌که «بازسازی و نوسازی بعد از ویرانی زمان می‌برد»، گفت: «فقط ۳ ماه از اجرای برجام گذشته اما برخی فکر می‌کنند ۳۰ سال گذشته است.»

وی افزود: «در این ۳ ماه ببینید چه گشایش‌های فراوانی ایجاد شده است؟ زنجیرهای تحریم گسسته شده، روابط بانکی خوبی میان بانک‌های ایران با بانک‌های جهانی یکی پس از دیگری گشوده می‌شود و تعداد بسیار زیادی از کمپانی‌ها و بخش خصوصی خارجی روزانه به ایران می‌آیند و قراردادهای مهمی در حال امضا است».

این سخنان حسن روحانی در حالی مطرح می‌شود که یک هفته پیش از این، علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، تاکید کرد که «بعضی دولت‌ها و شرکت‌های اروپایی در رفت‌وآمد به ایران و مذاکره هستند اما محصول این مذاکرات تاکنون محسوس نبوده است».

حسن روحانی در ادامه سخنان خود با اشاره به این که صادرات نفت پیش از اجرای برجام یک‌میلیون بشکه در روز بود و امروز به بیش از دو میلیون بشکه رسیده‌است، گفت: «امروز ایران جایگاه خود را در حوزه نفت بازستانده‌است و حال باید به جای دامن زدن به اختلافات از فرصت و فضای پیش‌آمده به بهترین شکل استفاده شود.»

آقای روحانی با اشاره به انتخابات ریاست جمهوری در خرداد ۹۲ نیز گفت: «مردم با انتخاب خود خواستند که اسلام‌هراسی و ایران‌هراسی را با شکست روبرو و فشارهای حاصل از تحریم و مسائل منطقه‌ای و بین‌المللی را یکی پس از دیگری حل و فصل کنند.»

رئیس جمهوری اسلامی ایران روز سه‌شنبه در سمنان یک بار دیگر استنباط دولت از «اقتصاد مقاومتی» مطرح شده از سوی رهبر جمهوری اسلامی را توضیح داد و گفت: «اقتصاد مقاومتی به این معناست که ما بتوانیم صادرات غیرنفتی را نسبت به واردات غیرنفتی افزایش دهیم که در این راستا سال گذشته با تلاش دولت صادرات غیرنفتی بر واردات غیرنفتی پیشی گرفته‌است». 

وی افزود که در زمینه جذب سرمایه خارجی در بخش‌های مختلف و جذب سرمایه داخلی هم که به گفته آقای روحانی یکی از محورهای اقتصاد مقاومتی است، «دولت گام‌های خوبی را تاکنون برداشته‌است.»

مطالب بهمنی...

مطالب بهمنی...

جو بایدن، معاون رئیس جمهوری آمریکا می‌گوید بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، موجب نومیدی آمریکا شده و دولت او، اسرائیل را نیز به مسیر نادرستی انداخته‌است.

آقای بایدن این انتقاد شدید و کم‌سابقه از «نزدیک‌ترین هم‌پیمان آمریکا در خاورمیانه» را دوشنبه ۳۰ فروردین در جریان سخنرانی در برابر فعالان گروه یهودی «جی استریت» در واشینگتن بیان کرد.

معاون رئیس جمهوری آمریکا این انتقادها را در چارچوب سخنرانی‌اش در مورد بررسی وضعیت خاورمیانه و چرایی عدم پیشرفت صلح در این منطقه، بیان کرد.

آقای بایدن سیاست «پیگیرانه» دولت نتانیاهو در گسترش شهرک‌های یهودی‌نشین در اراضی اشغالی و مصادره اراضی بیشتر فلسطینی‌ها را مورد انتقاد قرار داد و گفت، این عملکرد، ما و بیش از هر کشور دیگر، خود اسرائیل را به مسیر اشتباه انداخته‌است.

وی گفت: «سیاست‌های نتانیاهو به جای هموار کردن راه تشکیل کشور فلسطین در جوار اسرائیل که به آن تعهد داده‌است، دارد این سرزمین را به کشور واحدی مبدل می‌کند و این سئوال جدی را بوجود می‌آورد که اسرائیل چگونه می‌تواند به عنوان یک کشور یهودی و دموکراتیک به موجودیت خود ادامه دهد؟»

به گفته آقای بایدن، در چنین شرایطی، یهودیان اسرائیل در این سرزمین بزودی اکثریت خود را از دست خواهند داد و «دور باطل خشونت و تلافی‌جویی‌های متقابل ادامه خواهد یافت».

معاون رئیس جمهوری آمریکا یک ماه و نیم پیش با دیدار از اسرائیل و سرزمین‌های فلسطینی، با نتانیاهو و نیز با محمود عباس رهبر تشکیلات خودگردان فلسطینی دیدار کرده بود.

در پی آن سفر آقای بایدن، باراک اوباما نیز گفت، نزاع اسرائیلی- فلسطینی که چند دهه طولانی ادامه یافته، در این آخرین ماه‌های عمر دولت او در آمریکا به پایان خود نخواهد رسید و از این‌رو دولت آمریکا قصدی برای ازسرگیری تلاش‌های صلح ندارد.

آقای بایدن گفت از آخرین گفت‌وگوی خود با سران اسرائیل و فلسطین، «دلسرد» به آمریکا بازگشته‌است.

جو بایدن در این سخنرانی در برابر فعالان جنبش چپ یهودیان آمریکایی، فلسطینی‌ها را نیز هم‌تراز با اسرائیل در عدم اعتماد و تزلزل در مسیر صلح مقصر شناخت.

معاون باراک اوباما گفت، اینکه حتی یک رهبر فلسطینی، از جمله محمود عباس، حاضر نیست خشونت‌های صورت گرفته از سوی فلسطینی‌ها علیه مردم اسرائیل را محکوم کند، سرخورده است.

وی گفت: «ترور را با هیچ دلیل و انگیزه‌ای نمی‌توان تصدیق کرد».

آقای بایدن همچنین انفجار بمب در اتوبوس داخل شهری در اورشلیم (بیت‌المقدس) را که شامگاه دوشنبه رخ داد و ۲۱ زخمی برجای گذاشت، قویاً محکوم کرد.

به گفته جو بایدن، آمریکا «با وجود سرخوردگی از اسرائیل، به این کشور و امنیت آن تعهد قاطع دارد».

در این میان، دولت آمریکا از بیانیه روز یکشنبه نخست وزیر اسرائیل نیز در زمینه «باقی بودن اسرائیل تا ابد در بلندی‌های جولان» به سختی انتقاد کرد و گفت، آمریکا در ۴۹ سال اخیر این منطقه متعلق به سوریه را «اشغالی» دانسته و با زور نمی‌توان آن را به اسرائیل منضم کرد.

برای نخستین بار در ۴۹ سالی که پس از جنگ سال ۱۹۶۷ اسرائیل بلندی‌های جولان را از کنترل سوریه خارج کرده، دولت نتانیاهو یکشنبه ۲۹ فروردین نشست هیئت دولت خود را در این منطقه برگزار و اعلام کرد که «وقت آن رسیده جهان حق اسرائیل را برای بقای ابدی بر جولان به رسمیت بشناسد».

اما غیر از آمریکا، دولت‌های فرانسه و آلمان نیز این عملکرد دولت نتانیاهو را نکوهش کردند.

دولت ایران نیز سه‌شنبه ۳۱ فروردین به اقدام اسرائیل واکنش نشان داد و «رژیم صهیونیستی» را بخاطر «اقدامات توسعه‌طلبانه» محکوم کرد.

سخنگوی وزارت امور خارجه ایران گفت «سرزمین اشغالی جولان دیر یا زود به سوریه بازگردانده خواهد شد».
 

مطالب بهمنی...

مطالب بهمنی...

درگیری مسلحانه در منطقه بهارستان اندیمشک دست کم یک کشته و ده مجروح برجای گذاشت. خبرگزاری تسنیم خبر داده است که در درگیری عصر دوشنبه بین تعدادی از افرادی که این خبرگزاری آن‌ها راعوامل تهیه و توزیع مواد مخدر معرفی کرده، ۲۰ نفر از طرف نیروی انتظامی دستگیر شده‌اند. 
رسانه‌های دیگر از درگیری مسلحانه بین چند خانواده خبر داده‌اند. گفته می‌شود یکی از مجروحان در بیمارستان جان خود از دست داده است. 
شامگاه دوشنبه نیروی انتظامی در منطقه بهارستان اندیمشک مستقر شد و به گزارش خبرگزاریهای داخلی اوضاع را تحت کنترل دارد. 
به گزارش خبرگزاری تسنیم  از سال گذشته تا کنون بیش از ۶۰ مرکز تهیه و توزیع مواد مخدر در اندیمشک پلمب شده است.

مطالب بهمنی...

بشار جعفری، نماینده سوریه در مذاکرات صلح ژنو می‌گوید دولت فراگیر آینده باید به رهبری بشار اسد تشکیل شود. آقای جعفری به تلویزیون المیادین لبنان گفته است دولت فراگیری که آن‌ها در نظر دارند ساختار نهادهای کنونی را حفظ می‌کند. 
روز گذشته نمایندگان اپوزیسیون سوریه اعلام کردند که مذاکرات صلح را بطور موقت ترک می‌کنند. آنها دلیل این اقدام خود را عدم پایبندی حکومت بشار اسد به روند سیاسیِ تشکیل دولت گذار اعلام کرده‌اند. 
اپوزیسیون سوریه بر کناره گیری بشار اسد و تشکیل دولتی با اختیارات کامل اجرایی تاکید می‌کند در حالیکه موضع دولت آن کشور و حامیانش ادامه رهبری بشار اسد است.

مطالب بهمنی...

دادگاهی در اسرائیل به محاکمه فردی که متهم به رهبری گروهی از مهاجمان به یک جوان فلسطینی است رای داد. وکلای مدافع این مرد ۳۱ ساله ادعا کرده بودند که وی در زمان وقوع جرم دچار بیماری روانی بود. 
اما دادگاه اعلام کرده که وی بیمار روانی نبود و می‌توانست از وقوع جرم جلوگیری کند. 
تا کنون دو نفر از همدستان او که در زمان ارتکاب جرم زیر ۱۸ سال سن داشتند به حبس ابد و ۲۱ سال حبس محکوم شده‌اند و با رای روز سه شنبه دادگاه محاکمه رهبر آنان آغاز خواهد شد. 
این عده حدود د وسال پیش یک جوان ۱۶ ساله فلسطینی را در بیت المقدس شرقی دزدیدند و پس از کتک زدن او بدن نیمه جانش را سوزاندند. در آنزمان گفته می‌شد این اقدامی تلافی جویانه در ماجرای دزدیدن و قتل دو جوان اسرائیلی در شهر هبرون بود.

مطالب بهمنی...

کشمکش میان هواداران «برنامه جامع اقدام مشترک» (برجام) و منتقدان آن در بطن نظام سیاسی ایران جای گرفته و، در مقطع کنونی، در مجموعه منازعات درون نظام جمهوری اسلامی بر سر سیاست‌های داخلی و بین المللی کشور، نقش محور اصلی را بازی می‌کند. 

«رفع کاغذی» تحریم‌ها؟ 

منتقدان «برجام»، که تیرماه ۱۳۹۴ به امضا رسید و از اواخر دیماه‌‌ همان سال وارد مرحله اجرایی شد، دولت حسن روحانی را متهم می‌کنند که در ازای اعطای امتیاز‌های بزرگ به گروه معروف به «پنج به علاوه یک»، به توافقی دست یافته که تنها به «رفع کاغذی» تحریم‌های اقتصادی خارجی علیه ایران منجر شده، حال آنکه در عمل تحول محسوسی به سود ایران اتفاق نیفتاده است.‌‌

همان منتقدان، که به محافظه کار‌ترین گرایش‌های نظام جمهوری اسلامی تعلق دارند، به ویژه بر دشواری‌هایی انگشت می‌گذارند که به روال گذشته بر روابط بانکی و مالی میان جمهوری اسلامی و دنیای خارج سنگینی می‌کنند.

ایران همچنان از دستیابی به بخش مهمی از دارایی‌های بلوکه شده خود در خارج محروم است، بانک‌های اروپایی و آسیایی از ترس آمریکا از تامین مالی معاملات با ایران خود داری می‌کنند، و فعالان اقتصادی ایرانی در راه انجام مبادلاتشان با جهان همچنان با موانع گوناگون روبرو هستند. به علاوه دشواری‌های عظیم ایران در انجام معاملات دلاری، از دیدگاه منتقدان «برجام»، باعث شده که دستیابی کشور به نظام بانکی بین المللی همچنان فلج بماند. 

منتقدان «برجام» به روش همیشگی «پوپولیست‌ها»، با تکیه بر یک سلسله مسایل واقعی، مخاطبان خود را به سوی نتیجه گیری‌های غیر واقعی سوق می‌دهند.

تنها ساده اندیشان تصور می‌کردند که با امضای توافق تیرماه ۱۳۹۴ در وین میان ایران و گروه «پنج به علاوه یک»، مجموعه در هم تنیده تحریم‌های بر آمده از قطعنامه‌های بین المللی و قوانین آمریکا، اتحادیه اروپا و سایر قدرت‌های صنعتی (ژاپن، استرالیا، کانادا و غیره...) به گونه‌ای جادویی یکشبه دود شده و به هوا خواهند رفت.‌‌

همان ساده اندیشان از یاد می‌برند که در ورای «تحریم‌های هسته‌ای»، که «برجام» زمینه رفع آن‌ها را البته به گونه‌ای تدریجی فراهم می‌آورد، «تحریم‌های غیر هسته‌ای» وجود دارند که در پی اشغال سفارت آمریکا در تهران و یا بعد‌ها، در رابطه با «تروریسم» و «حقوق بشر» از سوی واشینگتن علیه ایران وضع شدند و با توافق به دست امده در وین هم هیچ ارتباطی ندارند. با بهره جویی از همین ساده اندیشی است که «پوپولیست»‌های ضد دولت روحانی امروز بر طبل مخالفت با «برجام» می‌کوبند وآنرا «هیاهوی بسیار بر سر هیچ» توصیف می‌کنند. 

با این همه دستگاه «رهبری» جمهوری اسلامی (که بدون چراغ سبز آن توافق وین هرگز امضا نمی‌شد) و نیز بخش بزرگی از پوپولیست‌های منتقد «برجام» به خوبی می‌دانند که ایران به لبه پرتگاه رسیده بود و دیگر نمی‌توانست بر گزینه‌های پیشین خود اصرار بورزد، مگر آنکه کره شمالی و نظام بسته اقتصادی آنرا الگو قرار دهد. کشوری که عنان اختیار خود را نه هشت روز و هشت هفته و هشت ماه، بلکه هشت سال تمام به رییس جمهوری چون محمود احمدی‌نژاد سپرد، نمی‌توانست در گرداب مخوف سخت‌ترین تحریم‌های اقتصادی بعد از جنگ جهانی دوم فرو نرود. 

با امضای «برجام» زمینه‌های حقوقی و سیاسی لازم برای برداشته شدن تدریجی زنجیر‌های تحریم از دست و پای اقتصاد ایران فراهم آمد، فضای بین المللی کشور دگرگون شد، شمار بسیار زیادی از هیات‌های سیاسی و اقتصادی خارجی راهی تهران شدند، بانک‌های ایرانی بار دیگر از راه بازگشت به نظام پیام رسانی مالی موسوم به «سوییفت» به سیستم بین المللی بانک‌ها مرتبط شدند، و بخشی از دارایی‌های ارزی بلوکه شده ایران در خارج به داخل بازگشت.

دستآورد‌های «برجام» البته بسیار بیشتر است، ولی در بین مهم‌ترین آن‌ها بدون تردید باید بر افزایش توان ایران در زمینه تولید و صادرات نفت تاکید کرد، حال آنکه اگر تحریم تداوم می‌یافت و به ویژه اگر، آنگونه که بیم آن می‌رفت، تحریم شدت می‌گرفت، فروش نفت از سوی کشور به احتمال قریب به یقین می‌توانست به صفر تنزل یابد. 

ابهام‌ها و پیچیدگی‌ها

با این همه دشواری‌های بسیار بزرگی را که، به رغم برجام، در راه «عادی شدن» جایگاه ایران در روابط بین المللی اقتصادی وجود دارد، نمی‌توان نادیده گرفت.

بخش مهمی از این دشواری‌ها حاصل اراده قطب‌هایی نیرومند در حاکمیت جمهوری اسلامی است که اصولا با فرایند «عادی شدن» کشور مخالفت می‌ورزند و بقای خود را در «استثنایی ماندن» آن می‌دانند. بخش دیگری از آن‌ها از تفاوت‌های موجود میان تحریم‌های هسته‌ای و غیر هسته‌ای، عدم تطابق نظام مالی ایران با نظام مالی بین المللی، و بسته بودن راه استفاده از نظام مالی آمریکا برای ایران، منشا می‌گیرد. 

در گزارش وزارت خارجه جمهوری اسلامی به مجلس درباره «برجام»، که ۲۹ فروردین ماه منتشر شد، گفته می‌شود که به موجب این توافق «تن‌ها تحریم‌های اقتصادی و مالی مرتبط با هسته‌ای رفع شده و تحریم‌های مرتبط با بهانه‌های دیگر از جمله برنامه موشکی، تروریسم و حقوق بشر و به طور کلی تحریم‌های اولیه آمریکا باقی مانده‌اند.»‌‌ همان گزارش می‌افزاید: «اکنون بدیهی است که یکی از چالش‌ها در رفع تحریم‌ها تداخل تحریم‌های لغو شده و نشده و به خصوص تاثیر تحریم‌های اولیه آمریکا بر سایر تحریم‌ها است.» 

تحریم‌هایی «اولیه» توصیف می‌شوند که از بعد از اشغال سفارت آمریکا در تهران علیه ایران وضع شدند و تا نیمه دهه ۱۹۹۰ میلادی به تدریج حوزه‌های گوناگون بازرگانی و سرمایه گذاری را در بر گرفتند. اینگونه تحریم‌ها تنها اشخاص یا شرکت‌های آمریکایی را در بر می‌گیرند و آن‌ها را از هر گونه داد و ستد با ایران و یا سرمایه گذاری در این کشور منع می‌کنند. بانک‌های آمریکایی نیز مشمول همین ممنوعیت قرار می‌گیرند و نمی‌توانند به اشخاص، بنگاه‌ها و نهاد‌های ایرانی خدمات مالی ارائه دهند. 

در عوض تحریم‌های ثانویه جنبه «برون سرزمینی» دارند و اشخاص و شرکت‌های غیر آمریکایی را هدف قرار می‌دهد، از جمله قانون داماتو- کندی که در سال ۱۹۹۶ هرگونه سرمایه گذاری اشخاص و شرکت‌های غیر امریکایی را در ایران (و نیز لیبی) مشمول مجازات‌های آمریکا قرار داد. 

با توجه به حجم عظیم تحریم‌ها و تداخلشان در یکدیگر، در بعضی موارد روشن نیست کدام یک از آن‌ها در پی امضای «برجام» برداشته شده‌اند و کدام یک همچنان به قوت خود باقی هستند. در واکنش به این پیچیدگی، همه بانک‌های معتبر اروپایی از تامین مالی معاملاتی که با ایران انجام می‌گیرد و یا به طور کلی از ورود به بازار ایران خود داری می‌کنند. آن‌ها فراموش نکرده‌اند که در سال ۲۰۱۴ بانک فرانسوی بی‌ان پی به دلیل انجام معاملات دلاری با ایران و سودان و کوبا از سوی قانونگزاران امریکایی به پرداخت نه میلیارد دلار جریمه محکوم شد.

در این شرایط بانک‌های اروپایی ترجیح می‌دهند منتظر بمانند تا تکلیف قوانین بسیار پیچیده آمریکایی و ابهام‌های موجود در مورد تحریم‌های هسته‌ای و غیر هسته‌ای و اولیه و ثانویه روشن بشود. همین پیچیدگی‌ها، به دلیل عدم امکان استفاده از نظام مالی آمریکا، بر کل معاملات دلاری ایران سنگینی می‌کند. 

با توجه به تمام این پیچیدگی‌ها، و دشواری‌های مهمی که حتی پس از امضای «برجام» در فضای روابط بین المللی اقتصادی ایران وجود دارد، ایا راه چاره نهایی آن نیست که تهران مستقیما با واشینگتن وارد گفتگو شود؟ 
اردیبهشت ماه ۱۳۹۲، در جریان پیکار انتخاباتی، حسن روحانی در جمع دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف همین مساله را مطرح کرد. او گفت: «بنده معتقدم مذاکره با آمریکا راحت‌تر از مذاکره با اروپا است، چرا که اروپایی‌ها به دنبال «آقا اجازه» هستند... آمریکا کدخدای ده هستند. با کدخدا بستن راحت‌تر است.» 

در صحنه اقتصادی جهان، ایالات متحده آمریکا بر خلاف چند دهه نخستین بعد از جنگ جهانی دوم دیگر قدرت مطلق نیست. قدرت‌های دیگری در جهان سر بر آورده‌اند، از اتحادیه اروپا و ژاپن گرفته تا قدرت‌های نوظهوری چون چین که هژمونی واشینگتن را به چالش طلبیده‌اند. با این همه در زمینه‌های گوناگون امریکا هنوز حرف اول را می‌زند، از جمله در زمینه پولی. اسکناس سبز امریکا مسلما با رقیبان نیرومندی به ویژه یورو روبرو است و یوآن چینی نیز به زودی در برابر آن سر خواهد کشید. ولی در این میان دلار همچنان پول بر‌تر دنیا است و شصت در صد ذخایر بانک‌های مرکزی دنیا را در اختیار دارد. در عرصه نفت نیز، که مهم‌ترین کالای صادراتی ایران است، معاملات عمدتا با دلار انجام می‌گیرد. 
 

«کدخدا» یی که حسن روحانی پیش از نشستن بر کرسی ریاست جمهوری از آن نام می‌برد، به همین معنا است. بدون گفتگوی مستقیم با ایالات متحد آمریکا، و حل مسایل میان دو کشور، اقتصاد ایران نخواهد توانست به عضو عادی در جامعه اقتصادی بین المللی تبدیل بشود. چینی‌ها، ویتنامی‌ها و کوبایی‌ها این واقعیت را زود‌تر درک کردند. ایران هم سر انجام به همین واقعیت خواهد رسید، ولی بعد از پرداختن هزینه‌هایی کلان که با هیچ منطقی قابل توجیه نیستند.

مطالب بهمنی...

چگونه بشنوید

رادیو اروپا آزاد/رادیو آزادی، به ۲۸ زبان مختلف، از جمله فارسی، برنامه پخش می‌کند. بیشتر این برنامه‌ها روی امواج FM و متوسط (MW) در کشورهای منطقه قابل شنیدن هستند و در ایران که امکان پخش برنامه‌ها بر امواج FM نیست، امواج کوتاه به یاری امواج متوسط می‌آیند. اگر مشکلی در شنیدن رادیو از طریق وب‌سایت دارید، لطفاً به این بخش مراجعه کنید.

---

پیوندهاصدای آمريکا

مطالب بهمنی...

چگونه بشنوید

رادیو اروپا آزاد/رادیو آزادی، به ۲۸ زبان مختلف، از جمله فارسی، برنامه پخش می‌کند. بیشتر این برنامه‌ها روی امواج FM و متوسط (MW) در کشورهای منطقه قابل شنیدن هستند و در ایران که امکان پخش برنامه‌ها بر امواج FM نیست، امواج کوتاه به یاری امواج متوسط می‌آیند. اگر مشکلی در شنیدن رادیو از طریق وب‌سایت دارید، لطفاً به این بخش مراجعه کنید.

---

پیوندهاصدای آمريکا

مطالب بهمنی...

بررسی بودجهٔ ۹۵۲ هزار میلیارد تومانی سال ۱۳۹۵ از ۲۲ فروردین در صحن علنی مجلس پس از ماه‌ها تاخیر آغاز شد. اگر پرسش منابع تامین این بودجه را در پرانتز بگذاریم پرسش جاری در میان مردم این است که این بودجه چگونه هزینه می‌شود.

کارنامه‌ی رژیم جمهوری اسلامی در ۳۸ سال گذشته بیانگر ناکارایی آن در ادارهٔ کشور است. ناکارایی در این نظام در حدی است که هزینهٔ عدم کارایی آن در برخی سال‌ها با بودجهٔ جاری و عمرانی کشور برابری می‌کند. این ناکارایی را هم در فقدان توسعهٔ اقتصادی پایدار، متوازن و همه جانبه، هم در فقر و بیکاری گسترده و هم در رشد اقتصادی بسیار پایین کشور می‌توان مشاهده کرد. ادعای فوق را در چهار قلمرو تبیین می‌کنم: 

اتلاف

اتلاف در پنج قلمرو صورت می‌گیرد. قلمرو اول دستگاه‌های تبلیغاتی حکومتی است. جدول زیر که تنها بخشی از هزینه‌های تبلیغاتی حکومت را نشان می‌دهد حاکی از سالانه بیش از ۱۳۰۰ میلیارد تومان هزینه است که حذف آن‌ها هیچ خللی در ادارهٔ جامعه و زندگی مردم به وجود نمی‌آورد. رادیو و تلویزیون می‌تواند در کشور خصوصی باشد و مردم هم از برنامه‌های آن استفاده کنند و هم هزینهٔ آن را بپردازند. هزینهٔ تبلیغات دینی نیز باید توسط دینداران پرداخت شود و نه دولت. به ارقام فوق می‌توان فعالیت‌های تخریبی مثل سانسور، ارسال پارازیت، فیلترینگ، امر به معروف و نهی از منکر، جمع آوری بشقاب‌های ماهواره‌ای، ستادهای نماز جمعه و مانند آن‌ها را که سالانه صد‌ها میلیارد تومان اتلاف برای دولت و مردم به بار می‌آورند اضافه کرد. 

قلمرو دوم دیوانسالاری دینی است. رقم دقیق بودجهٔ حوزه‌های علمیه از منابع دولتی و حکومتی (دستگاه رهبری) روشن نیست اما حتما در دامنهٔ هزاران میلیارد تومان است*. آموزش ۳۰ هزار طلبهٔ خارجی و حدود ۱۳۰ هزار طلبهٔ داخلی (۳۰ هزار زن و ۱۰۰ هزار مرد) (ایرنا، ۲۲ تیر ۱۳۹۰) را نمی‌توان با ارقامی پایین‌تر اداره کرد. تنها مجلس سالانه هزاران میلیارد تومان برای هزینه کرد در حوزه‌ها در قالب بودجه تصویب می‌کند. میزان هزینهٔ دستگاه رهبری در این مورد هم روشن نیست. خامنه‌ای بیشترین شهریه را از منابع عمومی به طلاب می‌پردازد تا بیشترین حمایت را در میان روحانیون کسب کند. 

قلمرو سوم پروژه‌های دولتی است. به علت فقدان کار‌شناسی و تاخیر در اجرا این پروژه‌ها بخش قابل توجهی از اتلاف در این قلمرو اتفاق می‌افتد. طرح‌هایی مثل فرودگاه جدید تهران، آزاد راه تهران- شمال، تونل توحید، سد گتوند و صد‌ها طرح بزرگ و کوچک که یا به درستی اجرا نشده‌اند یا اجرای آن‌ها دهه‌ها طول کشیده میلیارد‌ها دلار خسارت بر جای گذاشته‌اند. ده‌ها هزار طرح نیمه تمام تجسم اتلاف در کشور هستند. 

قلمرو چهارم، تورم و بزرگی بیهودهٔ دولت مرکزی است. در ایران حدود ۴۰ میلیون نفر با حقوق دولتی زندگی می‌کنند که این یعنی حدود ۱۰ میلیون حقوق بگیر در بخش‌های دولتی، عمومی و بازنشستگان. به گفتهٔ معاون سرمایه انسانی معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور «در حال حاضر ۴۱ درصد خانوارهای کشور حقوق و مستمری بگیر دستگاه‌های دولتی هستند که با احتساب دو میلیون و ۲۱۵ هزار نفر بازنشتگان این عدد به ۱۰ میلیون یعنی ۵۰ درصد خانوارهای کشور می‌رسد.» (الف، ۲۸ مرداد ۱۳۹۳) تعداد مدیران اداری دولتی در ایران (حدود ۱۵۰ هزار نفر در سطوح میانی و زیر میانی) برابر است با نصف تعداد کل کارکنان دولت ژاپن که ۳۰۰ هزار نفرند، کشوری با ۱۲۰ میلیون نفر جمعیت. نسبت هزینه دولت به تولید ناخالص داخلی که یکی از معیارهای اندازه دولت است در ایران حدود ۷۰ درصد و در کشورهای توسعه یافته حدود ۳۷ درصد است. از بودجهٔ ۸۴۰ هزار میلیارد تومانی دولت در سال ۹۴ حدود ۲۶۰ هزار میلیار تومان برای هزینه‌های جاری و عمرانی دولت در نظر گرفته شد (بقیه، بودجهٔ شرکت‌ها و بانک‌های دولتی است) که سهم بودجهٔ عمرانی حدود ۴۰ هزار میلیارد تومان بوده است (که بخش قابل توجه آن محقق نمی‌شود). نسبت بودجهٔ عمرانی به هزینه‌ای در دوره ۱۳۷۶ تا ۱۳۹۴ سیر نزولی داشته و از ۴۵ درصد در سال ۱۳۷۶ به ۱۶ درصد در سال ۱۳۹۴ رسید. بدین ترتیب سالانه حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار میلیارد تومان (معادل ۳۰ تا ۴۵ میلیارد دلار) در بخش دولتی به علت بزرگی آن تلف می‌شود. 

و قلمرو پنجم اتلاف منابع پولی کشور در بانک‌های دولتی است. در سال‌های گذشته حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار میلیارد تومان به افراد وام داده شده و آن‌ها به بانک‌ها بازنگشته است در حالی که بزرگ‌ترین بانک‌های کشور بانک‌های دولتی هستند. در دو سال اخیر هنوز مشخص نشده که چه میزان از این منابع به بانک‌ها بازگشته است. 

فساد

بخش قابل توجهی از منابع کشور و بودجه‌ها در کیسهٔ فساد قرار می‌گیرند. غیر از بودجه‌هایی که گم می‌شوند، صرف زد و بند می‌شوند، خرج بیش از ۱۵۰ هزار مدیر- که نه بر اساس شایستگی انتخاب شده‌اند- می‌شوند، و دیگر ظواهر مشروع را دارند اقتصاد کشور سالانه حدود ۴۰ میلیارد دلار خسارت را ناشی از فساد متحمل می‌شود.

طبق برآورد سازمان شفافیت بین المللی فساد تنها در یک سال ۳۴ میلیارد دلار برای اقتصاد ایران هزینه داشته که ۳۱ میلیارد از کاهش بهره وری و ۳ میلیارد با راندمان سرمایه گذاری خارجی رخ داده است. (مهر ۲۷ آذر ۱۳۹۰) مجموعهٔ بودجه و درآمدهای تحت نظر دستگاه رهبری به دلیل عدم شافیت تحت مقولهٔ فساد قرار می‌گیرند (فساد با عدم شفافیت تعریف می‌شود). 

بخش قابل توجه دیگر منابع کشور از مجرای قاچاق نصیب نیروهای امنیتی و نظامی می‌شود که میزان آن روشن نیست اما با توجه به اینکه در حوزهٔ واردات کالاهای صنعتی و ماشین آلات و الکترونیک این نهادهای دولتی و حکومتی هستند که سود اصلی را می‌برند این میزان فساد نیز باید در دامنهٔ میلیارد‌ها دلار باشد. سالانه ۴.۵ میلیارد دلار پوشاک قاچاق به بازار ایران وارد می‌شود. (ایسنا، ۱۷ بهمن ۱۳۹۳) رئیس اتحادیه کفش دست دوز می‌گوید «فقط ۷ میلیون دلار از حدود نیم میلیارد دلار واردات کفش به کشور قانونی است.» (خبرگزاری رادیو و تلویزیون دولتی، ۱۳ اسفند ۱۳۹۴) ۵۰ درصد بازار لوازم آرایشی را در کشور کالاهای قاچاق تشکیل می‌دهند. (فارس ۱۰ اسفند ۱۳۹۳) حدود ۹۱ درصد از گوشی‌های موبایل در بازار میلیارد دلاری آن از مبادی غیررسمی و از طریق قاچاق وارد کشور می‌شود. (ایسنا ۱۷ شهریور ۱۳۹۳) ارزش کالای قاچاق شده به ایران در سال ۹۲ میان ۲۰ تا ۲۵ میلیارد دلار بوده که این رقم حدود نیمی از ارزش کالاهایی است که در این سال به صورت رسمی به ایران وارد شده‌است. (فارس ۲۲ دی ۱۳۹۳) 

امتیازها

درآمد ناشی از بخشی از منابع کشور بدون آمدن به مجلس یا دولت از پیش اختصاص داده می‌شوند. این‌ها امتیازهای ویژه روحانیت شیعه و دارندگان مقام در نهادهای انتصابی هستند. بخشی از روحانیون شیعه دارای بنیاد‌ها و شرکت‌هایی هستند که به ارز دولتی و زمین دولتی و وام ارزان قیمت دولتی متصل هستند (مثل نهادهای اقتصادی متصل به دانشگاه امام صادق و دانشگاه مفید، برای آنکه از هر دو جناح مثال زده باشیم).

دستگاه رهبری بدون هیج ضرورتی برای وجود این نهاد سالانه میلیارد‌ها دلار را به خود اختصاص داده و هر طور که بخواهد خرج می‌کند. تنها ۱۵ هزار نفر در غالب «سپاه ولی امر» از خامنه‌ای محافظت می‌کنند که حقوق و مزایای (مثل هزینه‌های بیمه و عیدی) سالانهٔ آن‌ها (بر اساس ماهانه حدود ۲ میلیون تومان برای هر نفر) حدود ۱۸۰ میلیارد تومان است. این سپاه هزینه‌ی تجهیزات و وسایل و محل کار و مانند آن‌ها را نیز دارد. 

از میزان دقیق مخارج و هزینه‌های بیت اطلاعی در دست نیست، اما مخارجی که خامنه‌ای در بیت و حوزه‌ها و خارج کشور دارد و درآمد بنیادهایی که تحت نظر وی است در محدودهٔ چند ده میلیارد دلار است. دارایی نهادهای تحت نظر رهبری در محدودهٔ صد‌ها میلیارد دلار است (مثل ستاد فرمان اجرایی و بنیاد جانبازان و آستان قدس رضوی) و هیچ فرد یا نهادی نمی‌تواند از این نهاد بازخواست کند. 

جاه‌طلبی و استکبار

بنا به تخمین‌های مختلف سالانه حدود ۴ تا ۱۰ میلیارد دلار صرف مداخلات نظامی جمهوری اسلامی در سوریه، لبنان، عراق، یمن و دیگر نقاط خاورمیانه و آفریقا و کمک نظامی (سلاح، تدارکات، آموزش نظامی برای گروه‌های مسلح هم‌پیمان) می‌شود. حتی اگر جنگ در سوریه به نفع رژیم اسد به پایان برسد درست همانند لبنان در سال ۲۰۰۶ تنها جمهوری اسلامی است که باید در بازسازی سوریه نقش داشته باشد تا این کشور را در سمت خود نگاه دارد. بنا به تخمین‌های مختلف سوریه تا کنون حدود ۲۷۵ میلیارد دلار خسارت داشته است. بشار اسد این رقم را ۲۰۰ میلیارد دلار اعلام کرده است. (رادیو فردا به نقل از ریانووستی، ۱۱ فروردین ۱۳۹۵) جمهوری اسلامی برای حفظ نفوذ خود در سوریه مجبور است هزینه‌های بازسازی این کشور را بپردازد و تا سال‌ها هزینه‌های میلیاردی آن ادامه خواهد داشت. سپاهیان سال هاست در بخش‌های مختلف اقتصادی سوریه سرمایه گذاری کرده‌اند. از سوی دیگر روس‌ها و چینی‌ها تا کنون در بازسازی هیچ کشوری هزینه نکرده‌اند. 

***

ارقام تقریبی فوق را- پس از پیدا کردن میزان سالانهٔ برخی از آنها- با هم جمع کنید تا به حد پایین و بالایی از این هزینه‌ها دست یابید. می‌بینید که متوسط این ارقام از درآمدهای نفتی سالانهٔ کشور بالا‌تر می‌رود و چیزی حدود یک دوم بودجهٔ سالانهٔ کشور (۸۴۰ هزار میلیارد تومان معادل ۲۴۰ میلیارد دلار در سال ۹۴) است. حتی اکثر هزینه‌هایی که صرف فساد و امتیازات می‌شود در ‌‌نهایت در داخل کشور سرمایه گذاری نمی‌شود (خروج سرمایه در سال‌های اخیر چهار برابر شده است). 

----------------------------------------

یادداشت‌ها بیانگر نظر نویسندگان آنهاست و دیدگاهی از رادیو فردا را بازتاب نمی‌دهند.

* رادیو فردا مسئول متحوای وب‌سایت‌های دیگر نیست.

مطالب بهمنی...

چگونه بشنوید

رادیو اروپا آزاد/رادیو آزادی، به ۲۸ زبان مختلف، از جمله فارسی، برنامه پخش می‌کند. بیشتر این برنامه‌ها روی امواج FM و متوسط (MW) در کشورهای منطقه قابل شنیدن هستند و در ایران که امکان پخش برنامه‌ها بر امواج FM نیست، امواج کوتاه به یاری امواج متوسط می‌آیند. اگر مشکلی در شنیدن رادیو از طریق وب‌سایت دارید، لطفاً به این بخش مراجعه کنید.

---

پیوندهاصدای آمريکا

مطالب بهمنی...

مطالب بهمنی...

گزارش‌ها حاکی است به دنبال توقف مذاکرات صلح سوریه در ژنو توسط گروه اصلی مخالفان حکومت بشار اسد، این مذاکرات در آستانه شکست قرار گرفته است.

به گزارش ۳۰ فروردین ماه رویترز، «هیات عالی مذاکرات» در نامه‌ای اعلام کرده است، پیشروی نظامی نیروهای دولتی به معنای پایان آتش بس و ترک مخاصمه است. این گروه اصلی مخالفان که از حمایت عربستان و کشورهای غربی برخوردار است، همچنین خواستار تعویق مذاکرات صلح ژنو شده است.

طبق این گزارش، گروه‌های مسلح مخالف حکومت بشار اسد، نیروهای دولتی را متهم می‌کنند که عملیاتی را برای تصرف شمال حلب آغاز کرده‌اند. با این حال گروه‌های مخالف، خود نیز عملیاتی را علیه نیروهای دولتی در استان لاذقیه آغاز کرده‌اند.

به گزارش رویترز، شورشیان مخالف حکومت سوریه پیشروی‌هایی در «حماء» داشته‌اند، این در حالی بوده که نیروی هوایی سوریه مواضع مخالفان را در استان حمص به شدت بمباران کرده است

محمد علوش، یکی از مذاکره کنندگان ارشد گروه‌های مخالف، نیز گفته است: امکان ندارد که مخالفان به مذاکراتی برگردند که هدفش تشدید درگیری‌های نظامی و وخامت وضعیت انسانی است.

به گزارش رویترز، این مقام گروه‌های مخالف حکومت سوریه تصریح کرده است: ما خواهان مذاکرات واقعی هستیم و نه مذاکرات مسخره.

محمد علوش همچنین گفته است: وقتی روزی ۷۰ حمله هوایی صورت می‌گیرد، وقتی نیروهای دولتی بسیج می‌شوند، وقتی ایران نیروی‌های تازه نفس می‌فرستد و روسیه در ابعاد گسترده ای سلاح ارسال می‌کند، همه اینها نشانه آن است که عزم واقعی برای حل سیاسی و برقراری ثبات و آرامش وجود ندارد.

وی با این حال گفته است، مخالفان در خصوص اینکه با استفان دی میستورا، نماینده ویژه سازمان ملل متحد در امور سوریه ملاقات خواهند کرد یا نه، هنوز تصمیمی نگرفته‌اند.

این در حالی است که استفان دی میستورا گفته است، هیات سازمان ملل همچنان در حال مذاکره با طرف‌های درگیر در جنگ سوریه است.

نماینده ویژه سازمان ملل در امور سوریه با این حال اذعان کرده است که درگیری‌ها در اطراف حلب تشدید شده است. وی تاکید کرده است، در صورتی که پیشرفت واقعی در مذاکرات به دست نیاید او از آمریکا و روسیه برای نشستی فوری دعوت خواهد کرد.

گزارش‌ها حاکی است در پنج سال جنگ داخلی و بحران سیاسی سوریه، بیش از ۲۵۰ هزار نفر کشته و صد‌ها هزار نفر مجروح شده‌اند. تا کنون نیز تلاش‌ها برای پایان دادن به آن، هیچ نتیجه‌ای نداشته است.

گفته می‌شود، در این میان میلیون‌ها شهروند سوری نیز از خانه‌ها و شهرهای خود آواره شده‌اند و حدود پنج میلیون نفر از آنها به خارج از کشور مهاجرت کرده‌اند.

مطالب بهمنی...